wtorek, 29 grudnia 2015

"Nie.Program wcale nie był lekarstwem.To on przywiódł mnie do zguby." #2 "Plaga Samobójców.Program część 1 " Suzanne Young



Autor : Suzanne Young 
Tytuł : Plaga Samobójców. Program część 1
Tytuł oryginału : The Program 
Wydawnictwo : Feeria Young
Liczba stron : 455

Odkryłam tą książkę zupełnie przypadkowo, dzień przed jej premierą.Moja miłość była ogromna już na początku.Zakochałam się w okładce do szaleństwa. Mam z książkami tak , że okładka mnie przyciąga jednak to treść musi mnie zatrzymać.Po przeczytaniu opisu oczywiście mnie zatrzymała. Mało powiedziane... Dostałam na jej punkcie OBSESJI.OBSESJI!Myślenie o tym, że jej nie miałam było dla mnie prawdziwą torturą.Zdobyłam ją dopiero w swoje urodziny.Dostałam ją w prezencie od mojej przyjaciółki Sary(Ona wie jak ją kocham:D). Moje oczekiwania co do książki były bardzo wysokie i bałam się,że się zawiodę. Na całe szczęście tak się nie stało.Pokochałam tą książkę jeszcze bardziej.

Akcja powieści toczy się w USA. Historia jest przedstawiona z punktu widzenia Sloane,dziewczyny której złym losem jest żyć w czasach narastającego przygnębienia wśród nastolatków,które skłania ich do samobójstwa.Władze chcąc zachamować epidemię samobóstw wdrożyły program, którego celem jest wyleczenie z choroby.Wszyscy poniżej 18 roku życia z objawami depresji są zabierani do specjalnych ośrodków,gdzie poddaje się ich tajemniczej kuracji. Jednak nie wszystko jest takie piękne.Wracają po niej do normalnego życia pozbawieni najważniejszego:wspomnień.Sloane należy do tych osób,które wolałyby umrzeć niż trafić do ośrodka.Dlatego też wszystkie emocje tłumi w sobie.Wie,że jakakolwiek oznaka depresji jest dla niej zgubieniem.Dziewczyna i tak jest dodatkowym zainteresowaniem agentów programu i rodziców, którzy nie chcą starcić drugiego dziecka.Jej brat popełnił samobójstwo.Ukrywanie emocji jest więc dla niej jedynym sposobem na przetrwanie.

"Czy w ciągu ostatniego dnia czułaś się samotna albo przytłoczona?
Spoglądałam na białą kartkę, taką samą jak każdego ranka...
..Zaznaczyłam odpowiedź w formularzu
NIE
Było to kłamstwo.Wszysycy czuliśmy się samotni i przygnębieni. Czasami zapominałam, że w ogóle można doświadczyć innych uczuć.Wiedziałam jednak czym grozi podanie niewłaściwej odpowiedzi."


Jedynym wsparciem i osobą przy której Sloane może być sobą jest jej chłopak James, który wciąż próbuje utrzymać dobry nastrój żartami i słowami "będzie dobrze" choć wewnątrz cierpi tak samo jak reszta.Jednak wraz ze śmiercią kolejnego przyjaciela Sloane i James wpadają w depresję.A poźniej czeka ich Program.Co się stanie z Sloane, kiedy zabraknie jej jedynego wsparcia ? 

"Program wcale nie był lekarstwem.To on przywiódł mnie do zguby."

"Śmiech, płacz, śmiech, płacz. W końcu ogarnęło mnie dziwne odrętwienie. Musiałam jednak dalej to ciągnąć, ponieważ tylko w ten sposób mogłam wszystko przetrwać."



Książka bardzo mi się podobała. Pochłonęłam ją w ciągu dwóch dni. Wstrząsnęła mną emocjonalnie.Wywołała u mnie wielkie przygnębienie już po kilku stronach.Jednak momenatmi też płacz ,śmiech i złość. Emocje wręcz wylewają się z tej książki. Treść jest niesamowicie wciagająca, a bohaterka książki wyraża swoje uczucia prawie na każdej stronie dzięki czemu możemy wejść w jej skórę i naprawdę poczuć tą historię. Bardzo ciężko wywołać u mnie łzy przy czytaniu książki.Plaga je wywołała.Mój stan emocjalny po jej przeczytaniu był jednym wielkim chaosem.Moje serce nie chciało zostawić tej historii i sięgnąć po kolejną książkę.Ta recenzja jest moim drugim podejściem, ponieważ naprawdę nie miałam pojęcia jak mam wyrazić słowami to co czułam.Świat wykreowany przez Suzanne Young jest też według mnie niepokojącą wizją przyszłości. W końcu w mediach coraz częściej słyszymy o samobójstwie. 
Nie jest to słodka historia o miłości.Ta historia wstrząsa i przygniata serce.Z wielką niecierpliwością czekam na drugą część.


Książkę polecam fanom dystopii, młodzieży jak i dorosłym.
Moja ocena 10/10


Cytaty z książki:

"Każdego ranka budzi mnie myśl , że dzisiaj na pewno zachoruję.Zostanę oznakowany przez agentów i skierowany na leczenie.Nie chce mi sie wstawać z łóżka. Jednak wstaję, ponieważ wiem, że nie mogę zostawić cię samej na tym świecie."

"Zasługujesz na takie życie, jakie sobie wymarzyłaś."

"- Mam zły dzień dzisiaj.
- Rzadko zdarzają się inne."

"Są rzeczy, które trwają wiecznie i odrodzą się w każdych okolicznościach."




4 komentarze:

  1. Nie wiedziałam, że tak pięknie piszesz. Świetna recenzja. Jedyny mikro minusik to za mała czcionka ale poza tym nie ma się do czego przyczepić. Chciałabym abyś pisała częściej bo świetnie się Ciebie czyta. Pozdrawiam i gratuluję tak dojrzałego stylu pisania w wieku 15 lat

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ojej. Nie spodziewałam się takiego komentarza.Bardzo dziękuję :) Postaram się pisać częściej. :)

      Usuń
  2. Dla mnie książka była w porządku, ale mnie nie zachwyciła, zabrakło tego czegoś. Mimo to chętnie sięgnę po kolejne tomy, by przekonać się, jak to wszystko się potoczy.

    Books by Geek Girl

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przeczytałam Twoją recenzję i myślę, że masz rację co do tego, że wątek miłosny górował, choć Sloane i James są świetną parą.W mojej glowie też zrodziły się pytania co do samej empidemii i Programu jednak książka i tak mnie zachwyciła. Mam nadzieję, że w drugiej części dowiemy się czegoś więcej :)

      Usuń